Симптоми на серумско заболување
Содржина
Симптомите што ја карактеризираат серумската болест, како што се црвенило на кожата и треска, обично се појавуваат само 7-14 дена по администрација на лекови како што се цефаклор или пеницилин, или дури и кога пациентот ќе заврши со неговата употреба, напаѓајќи ги клетките на телото по грешка и предизвикување алергиска реакција.
Оваа болест предизвикува симптоми слични на други болести како што се алергија на храна и, затоа, важно е да одите на лекар за да ја поставите правилната дијагноза. Откријте кои се симптомите на алергиска реакција: Симптоми на алергиска реакција.
Така, главните симптоми на болеста вклучуваат:
- Црвенило и чешање на страната на прстите, рацете и нозете;
- Точки на кожата;
- Треска;
- Општа малаксаност;
- Болки во зглобовите;
- Тешкотии при одење;
- Оток на водите;
- Воспаление на бубрезите;
- Крвава урина;
- Отечен стомак поради зголемување на големината на црниот дроб.
Општо, ваквиот одговор на чувствителноста на организмот на супстанција штетна за организмот се одложува, се појавува неколку дена по контактот со супстанцијата.
Третман за серумско заболување
Третманот за серумска болест треба да го води инфекциолог и вклучува прекинување на земањето лекови што предизвикаа алергиска реакција и земање други лекови како што се:
- Антиалергично како Антилерг за ублажување на знаците на алергија;
- Алгезици како Парацетамол за болка во зглобовите;
- Локална апликација на стероиди за лекување на промени на кожата.
Обично, симптомите исчезнуваат целосно во рок од 7-20 дена, оставајќи го пациентот излечен, сепак има подобрувања по два дена од третманот.
Во потешки случаи, може да биде потребно да се земаат лекови преку вена и да се земаат кортикостероиди за побрзо ублажување на симптомите, не оставајќи никакви последици врз телото на погодената индивидуа.
Причини за серумско заболување
Серумската болест може да биде предизвикана од разни лекови, како што се антибиотици, антидепресиви или антимикотици, на пример. Некои лекови кои можат да доведат до оваа болест може да бидат:
Пеницилин | Миноциклин | Пропранолол | Стрептокиназа | Флуоксетин |
Цефалоспорин | Цефазолин | Цефуроксим | Цефтриаксон | Меропенем |
Сулфонамиди | Макролиди | Ципрофлоксацин | Клопидогрел | Омализумаб |
Рифампицин | Итраконазол | Бупропион | Грисеофулвин | Фенилбутазон |
Покрај тоа, оваа болест може да се забележи и кај пациенти третирани со лекови со коњски супстанции или вакцини со зајачки супстанции во неговиот состав.