Се за Loveубив во натпреварувачки скокачки рипчиња во моите 30 -ти години
Содржина
Имав 32 години пред да соберам јаже за скокање, но веднаш се закачив. Го сакав чувството на пумпање на мојата хаус музика и скокање од 60 до 90 минути. Наскоро почнав да учествувам во натпревари за скокање со јаже што ги видов на ESPN-дури и откако ми беше дијагностицирана мултиплекс склероза.
Во 2015 година, влегов во Арнолд Класик, мојот прв меѓународен натпревар-тоа е Супер боул за скокачки ропери. Но, на 48 години, се натпреварував со 17 до 21 година, бидејќи немаше други скокачи во мојата возрасна категорија. Изгледот што го добив кога го заземав своето место во спортскиот комплекс тој возбудлив ден во Мадрид-речиси можеше да ги слушнете како размислуваат: "Што прави олдтајмерот овде?" Не мислев дека имам шанса. (Поврзано: Зошто треба да почнете да размислувате за себе како спортист)
Јас успеав да скокнам со брзина од 30 секунди дури и откако загубив рачка, а до вториот настан, двојните потколки (во кои јажето минува под нозе двапати по скок), толпата беше на моја страна. Слушнав како некој вели: "Оди, девојче! Направи го тоа за големите девојки!" Го искористив нивното гласно навивање како гориво за да ги поминам следните два исцрпувачки настани: едноминутни вкрстувања и триминутни брзински скокови. Нозете и телото ми се чувствуваа како кашеста маса по последниот кросовер двојки настан. (Поврзано: Овој тренинг за скокање со јаже што согорува масти ќе изгори сериозни калории)
На доделувањето на наградите, ми беше нереално да се слуша моето име одново и одново: освоив четири злата плус сребро. (Медалите беа за мојата возрасна група над 31 година, но моите резултати ќе ме заземаа на второ место против младите од 17 до 21 година во повеќето настани.) „Децата“ со кои само се натпреварував скокаа нагоре и надолу за мене. Додека ги собирав моите медали, ставив точка да кажам: "Не се работи за возраст или големина. За ваша волја и вештина".